رمان بوسه__ قسمت سوم

رمان بوسه 

قسمت سوم 

فریبا بعداز رفتن روزگار اشکهایش راپاک مرد وبه سمت خانه اش رفت .

همیشه از رفتن روزگار دلگیر میشد،تنها روزگار برایش باقی مانده بود هر چهار بچه ایی که بدنیا آورده بود بعداز مدتی مریض شده بودند وفریبا را با یک دنیا غم ودرد تنها گذاشته بودند.

فریبا همیشه از این میترسید که یک روز صبح از خواب بیدار بشود وببیند روزگاری وجود ندارد.ولی حالا روزگار قد کشیده بود ،مادرش را در آغوش میکشید وبوسه بارانش میکرد.حالا دیگر روزگار درس خوانده بود وبرای خودش دکتر داروساز شده بود .حالا اگر روزگارراسروسامان میداد میتوانست با خیال راحت سرش را زمین بگذارد.

چنان در افکارش غرق شده بود که متوجه ورود مهراز نشد.

مهراز دستش را روی شانه فریبا گذاشت ،فریبا تکانی به خود دادوگفت : ای وای خانوم جان شمایید.

فریبا چند بار در زدم متوجه نشدی داشتم برمی گشتم که مش حیدر گفت خونه ایی،منم بی اجازه وارد شدم ببخشید.

فریبا: این چه حرفیه خانوم جان ،منزل خودتونه ،بفرمایید بشینید براتون چایی تازه دم بیارم.

مهرازروی مبل نشست وپایش راروی پای دیگرش انداخت ورویش را به سمت فریبا برگرداند وگفت: فریبا چرا اینقد خودتو ناراحت میکنی ،همش یه ماه دیگه مونده ،اونوقت روزگار برای همیشه میاد پیشت ،تو باید خداروشکر کنی که همچین پسری داری.

فریبا: میدونم خانوم جان ولی چکار کنم دله دیگه .

 

 

مهراز: باشه بابا حالا تا من چاییمو میخورم لباس بپوش با هم بریم خرید کنیم ویه دوری هم با هم بزنیم منم حوصلم سر رفته.

فریبا: چشم خانوم جان خدا حفظتون کنه که اینقد حواستون به من هست.

پس تا تو آماده میشی من برم سوییچ رو بیارم .

مهراز چایش را سر‌کشید وبلند شد ،به سمت ویلا رفت جلوی آیینه برای خانواده یاداشت گذاشت وسوییچ را برداشت وبه سمت ماشین رفت .

فریبا به ماشین تکیه داده بود وبا مش حیدر مشغول صحبت بود.

مهراز: بریم فریبا؟

فریبا : بریم خانومم ،مش حیدر تو هم رفتی خونه زیر غذارو خاموش کن تا من بیام .

مش حیدر : برید در پناه خدا.